وقتی موصوف صفتی می شوی که دوستش نداری درد دارد،
وقتی به تو چیزی را نسبت می دهند که دوستش نداری هم درد دارد،
وقتی دوست نداری موصوف باشی و بالاجبار هستی ، وقتی کدوتنبل می شوی ، خاطره
کدو قلقله زن تلخ می شود!!!
"کدو قلقله زن! ندیدی پیرزن؟
والله ندیدم، بالله ندیدم، به سنگ تق تق ندیدم، به جوز لق لق ندیدم، قلم بده، ولم بده،
بگذار برم!!!"
وقتی نوستالژی خاطرات تلخ شود، زندگی اکنون هم تلخ می شود. آنوقت فکر میکنی
دلت به چه چیز خوش باشد وقتی همه چیز تلخ است!!!
وقتی دیروز نیست، امروز نیست، فردا نیست،
وقتی نوستالژی را به خاطر ایدئولوژی موصوف بودن صفتی دردآور از دست می دهی و
از تداعی خاطراتی که تو در حال حاضر موصوف صفت هایشان می شوی درد می کشی،
طعم زندگی به طرز وحشتناکی به کل تلخ می شود،
شاید باید عادت کرد، شاید هم باید عادت کرد به عادت نکردن!!!
by 
Qajang bood